Alfa Romeo SZ Zagato, 1991

In 1989 presenteerde Alfa Romeo in Genève een zeer opvallende 'concept car', de ES-30. De auto was vormgegeven door Zagato. Besloten werd het concept in een gelimiteerde oplage van 1000 stuks in productie te brengen, de productieversie werd SZ genoemd. De Alfa Romeo SZ kan worden gezien als de opvolger van de Alfa Romeo Junior Zagato uit de jaren zeventig van de twintigste eeuw, zelfs de 'kartachtige' rijbeleving en het interieur kennen overeenkomsten. De SZ was technisch gebaseerd op de bodemplaat van een groep A Alfa Romeo 75 rally auto. De achterwielen werden aangedreven door een drie liter V6 motor en een handgeschakelde vijfversnellingsbak. De wegligging van de auto was fenomenaal en werd veelvuldig geprezen. De carrosserie werd vervaardigd van kunststof. De vormgeving van de SZ was zeer uitgesproken en eigenzinnig, je vindt de auto erg mooi of erg lelijk. Waarschijnlijk gaf de laatstgenoemde groep de auto haar Italiaanse bijnaam "Il Monstro" (het monster). Welbeschouwd was de Alfa Romeo SZ een kunstig meesterwerk van Zagato en een knap stukje exclusieve sportwagenbouw van Alfa Romeo. Het interieur was een lust voor het oog met een fantastisch koolstofvezel dashboard, prachtige sportstoelen en mooie interieurbekleding. Gezeten in een Alfa Romeo SZ valt vooral het uitzicht over het dashboard en de prachtige motorkap op; ronduit adembenemend!

Technische gegevens

V6 motor
cilinderinhoud: 2959 cc.
vermogen: 210 pk.
topsnelheid: 243 km/u.
acceleratie 0-100 km/u: 7.3 sec.
versnellingen: 5 handgeschakeld
remmen: schijfremmen rondom
gewicht: 1260 kg.

Alfa Romeo historie

Alfa Romeo behoort tot de allergrootste namen in de automobiel historie. "Alfa" (Sociètà Anonima Lombardo Fabbrica Automobili) werd opgericht in 1910. Het bedrijf kreeg de uiteindelijke naam Alfa Romeo in 1915 toen Nicolo Romeo het bedrijf overnam.

Vanaf de jaren twintig bouwde Alfa Romeo sport- race- en toerwagens. De auto’s van alfa Romeo waren stuk voor stuk technische hoogstandjes; technische vindingen werden vaak direct ontwikkeld en in productie genomen. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van dubbele bovenliggende nokkenassen; Alle Alfa Romeo’s vanaf 1929 zijn ermee uitgerust…
Alfa Romeo was in de jaren dertig en het eind van de jaren veertig oppermachtig in de racerij; Alfa Romeo’s wonnen alles wat er te winnen viel zoals Le Mans en de Mille Miglia. Zelfs Enzo Ferrari racete in de jaren dertig voor Alfa Romeo en was zelfs teambaas totdat Alfa Romeo in 1938 de raceactiviteiten staakte. Enzo Ferrari begon in 1940 zijn eigen bedrijf.
Vóór de tweede wereldoorlog bouwde Alfa Romeo vooral zogenaamde "rolling chassis" die door de befaamde Italiaanse carrossiers, zoals Touring en Zagato, van de fraaiste carrosseriën werden voorzien. De basis voor deze creaties veelal de 6C chassis/zes-cilinder motor- combinatie met de volgende motoren; 1750-55 pk. (vanaf 1929), 1900-68 pk. (vanaf 1933), 2300 68-95 pk. (vanaf 1934) 2500 87-110 pk. (vanaf 1939).

Naast de 6C chassis/motorcombinatie werd vanaf 1931 de 8C leverbaar. Deze basis werd vooral gebruikt voor race- en sportwagens. De 8C motor was een achtcilinder in lijn voorzien van een inlaatlucht compressor, "dry-sump" smering en 150 pk. vermogen. Alle vooroorlogse Alfa Romeo’s waren overigens rechts gestuurd.
Eind jaren veertig werd enkel de 6C 2500 nog maar verkocht die al ruim tien jaar in productie was. Juist op tijd realiseerde men zich bij Alfa Romeo dat de markt voor dit type, erg dure, auto’s kleiner werd en men besloot een andere weg in te slaan.
In 1949 zag de Alfa Romeo 1900 het levenslicht; de eerste Alfa Romeo met een zelfdragende carrosserie die geheel in de Alfa fabriek, aan de lopende band, werd gebouwd. De 1900 serie liep door tot 1958. Begin jaren vijftig pakte Alfa Romeo de racerij weer op met vooroorlogse racewagens en won…met Fangio achter het stuur!

Vanaf 1954 kwam de Giulietta serie op de markt en vervolgens in 1962 de Giulia serie, stuk voor stuk series waarin juweeltjes van auto’s voorkwamen met name de Sprint en de Spider uitvoeringen. Al deze auto’s waren voorzien van volledig aluminium motorblokken, bovenliggende nokkenassen en vijf versnellingsbakken.

Alfa Romeo en Mercedes-Benz zijn de automerken met de grootste race historie die zich uitstrekte over de eerste helft van de twintigste eeuw. In de jaren 1990 herinnerde daar helaas weinig meer aan. Aan de racerij werd reeds decennia niet meer deelgenomen en de Alfetta serie als opvolger van de Giulia serie verkocht niet erg best.

Door het Alfasud avontuur, met gebruikmaking van slecht staal voor de carrosserieën, vergooide Alfa Romeo haar faam in de ogen van de consument. De Alfasud roestte, bij wijze van spreken, al in de folder en het heeft Alfa Romeo tien jaar gekost om het zwaar gekreukte imago op te vijzelen. De Alfasud was overigens een zeer fraaie auto met excellente rijeigenschappen en niet te versmaden techniek waarvan er tot 1987 meer dan 1 miljoen werden verkocht.

In de jaren tachtig ging het erg slecht met Alfa Romeo en het bedrijf werd in 1987 overgenomen door Fiat.
Met de komst van de Alfa Romeo typen 33, 75 en 164 heeft men bij Alfa Romeo nog lang strijd gevoerd om kwalitatief op niveau van de concurrentie te komen wat helaas niet gelukt is; hoewel liefhebbers de auto's toch bleven kopen.
Pas de laatste jaren begint Alfa Romeo weer een beetje van haar glans terug te krijgen, de Spider en GTV van de jaren negentig waren een schot in de roos en de 145, 146 en 155 typen waren aanzetten om weer een rol van betekenis te gaan spelen in het middenklasse segment. De daaropvolgende 156, 166 en 147 zetten Alfa Romeo weer echt op de verlanglijst van menig autoliefhebber.

_{© Marc Vorgers}