Alfa Romeo Giulietta 1300 Sprint, 1962

Alfa Romeo heeft een lange traditie in het bouwen van prachtige coupés, Spiders en andere exclusieve modellen. Na de tweede wereldoorlog besluit Alfa Romeo auto's in massaproductie te gaan bouwen met zelfdragende carrosserieën. Het eerste model met zelfdragende carrosserie was de Alfa Romeo 1900 die in 1950 het levenslicht zag. In 1954 werd de Alfa Romeo Giulietta Sprint (750 serie) aan het publiek voorgesteld op de autoshow van Turijn. De Giulietta was een prachtig geslaagd ontwerp getekend door Bertone. De zeer lichte en goed gestroomlijnde auto werd voorzien van een nieuwe, volledig aluminium, viercilinder motor. De nieuwe motor kende een cilinderinhoud van 1290 cc. en was voorzien van twee bovenliggende nokkenassen. De motor leverde 50 pk. vermogen per liter, iets wat in die dagen een grootse prestatie was. Dit betrouwbare en krachtige motorconcept zou vele decennia lang de basis gaan vormen voor vele Alfa Romeo modellen.
In 1955 worden twee andere Giulietta modellen geïntroduceerd; de Giulietta Spider (cabriolet) en de Giulietta Berlina (sedan).
In 1957 volgt de laatste Giulietta variant; de zeer bijzondere Giulietta Sprint Speciale (SS).
In 1958 ondergaat de Giulietta Sprint enige wijzigingen. De grille wordt meer gedetailleerd door het toevoegen van een chroom roosterwerk en de motor krijgt meer vermogen. Het vermogen stijgt van 65 naar 80 pk.
In 1962 krijgt de Giulietta serie de naam Giulia. Dit wordt gedaan om de Giulietta in de nieuw geïntroduceerde Giulia modellijn in te passen. In 1965 wordt de productie van alle Giulietta modellen beëindigd.

Technische gegevens

Vier cilinder lijnmotor
cilinderinhoud: 1290 cc.
vermogen: 80 pk. bij 6300 tpm.
versnellingen: 5 handbediend
topsnelheid: 175 km/u.
gewicht: 850 kg.

Alfa Romeo historie

Alfa Romeo behoort tot de allergrootste namen in de automobiel historie. "Alfa" (Sociètà Anonima Lombardo Fabbrica Automobili) werd opgericht in 1910. Het bedrijf kreeg de uiteindelijke naam Alfa Romeo in 1915 toen Nicolo Romeo het bedrijf overnam.

Vanaf de jaren twintig bouwde Alfa Romeo sport- race- en toerwagens. De auto’s van alfa Romeo waren stuk voor stuk technische hoogstandjes; technische vindingen werden vaak direct ontwikkeld en in productie genomen. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van dubbele bovenliggende nokkenassen; Alle Alfa Romeo’s vanaf 1929 zijn ermee uitgerust…
Alfa Romeo was in de jaren dertig en het eind van de jaren veertig oppermachtig in de racerij; Alfa Romeo’s wonnen alles wat er te winnen viel zoals Le Mans en de Mille Miglia. Zelfs Enzo Ferrari racete in de jaren dertig voor Alfa Romeo en was zelfs teambaas totdat Alfa Romeo in 1938 de raceactiviteiten staakte. Enzo Ferrari begon in 1940 zijn eigen bedrijf.
Vóór de tweede wereldoorlog bouwde Alfa Romeo vooral zogenaamde "rolling chassis" die door de befaamde Italiaanse carrossiers, zoals Touring en Zagato, van de fraaiste carrosseriën werden voorzien. De basis voor deze creaties veelal de 6C chassis/zes-cilinder motor- combinatie met de volgende motoren; 1750-55 pk. (vanaf 1929), 1900-68 pk. (vanaf 1933), 2300 68-95 pk. (vanaf 1934) 2500 87-110 pk. (vanaf 1939).

Naast de 6C chassis/motorcombinatie werd vanaf 1931 de 8C leverbaar. Deze basis werd vooral gebruikt voor race- en sportwagens. De 8C motor was een achtcilinder in lijn voorzien van een inlaatlucht compressor, "dry-sump" smering en 150 pk. vermogen. Alle vooroorlogse Alfa Romeo’s waren overigens rechts gestuurd.
Eind jaren veertig werd enkel de 6C 2500 nog maar verkocht die al ruim tien jaar in productie was. Juist op tijd realiseerde men zich bij Alfa Romeo dat de markt voor dit type, erg dure, auto’s kleiner werd en men besloot een andere weg in te slaan.
In 1949 zag de Alfa Romeo 1900 het levenslicht; de eerste Alfa Romeo met een zelfdragende carrosserie die geheel in de Alfa fabriek, aan de lopende band, werd gebouwd. De 1900 serie liep door tot 1958. Begin jaren vijftig pakte Alfa Romeo de racerij weer op met vooroorlogse racewagens en won…met Fangio achter het stuur!

Vanaf 1954 kwam de Giulietta serie op de markt en vervolgens in 1962 de Giulia serie, stuk voor stuk series waarin juweeltjes van auto’s voorkwamen met name de Sprint en de Spider uitvoeringen. Al deze auto’s waren voorzien van volledig aluminium motorblokken, bovenliggende nokkenassen en vijf versnellingsbakken.

Alfa Romeo en Mercedes-Benz zijn de automerken met de grootste race historie die zich uitstrekte over de eerste helft van de twintigste eeuw. In de jaren 1990 herinnerde daar helaas weinig meer aan. Aan de racerij werd reeds decennia niet meer deelgenomen en de Alfetta serie als opvolger van de Giulia serie verkocht niet erg best.

Door het Alfasud avontuur, met gebruikmaking van slecht staal voor de carrosserieën, vergooide Alfa Romeo haar faam in de ogen van de consument. De Alfasud roestte, bij wijze van spreken, al in de folder en het heeft Alfa Romeo tien jaar gekost om het zwaar gekreukte imago op te vijzelen. De Alfasud was overigens een zeer fraaie auto met excellente rijeigenschappen en niet te versmaden techniek waarvan er tot 1987 meer dan 1 miljoen werden verkocht.

In de jaren tachtig ging het erg slecht met Alfa Romeo en het bedrijf werd in 1987 overgenomen door Fiat.
Met de komst van de Alfa Romeo typen 33, 75 en 164 heeft men bij Alfa Romeo nog lang strijd gevoerd om kwalitatief op niveau van de concurrentie te komen wat helaas niet gelukt is; hoewel liefhebbers de auto's toch bleven kopen.
Pas de laatste jaren begint Alfa Romeo weer een beetje van haar glans terug te krijgen, de Spider en GTV van de jaren negentig waren een schot in de roos en de 145, 146 en 155 typen waren aanzetten om weer een rol van betekenis te gaan spelen in het middenklasse segment. De daaropvolgende 156, 166 en 147 zetten Alfa Romeo weer echt op de verlanglijst van menig autoliefhebber.

_{© Marc Vorgers}